- supercilium
- sŭpercĭlĭum, ĭi, n.
[st2]1 [-] sourcil.
[st2]2 [-] orgueil, fierté, arrogance, dédain, morgue.
[st2]3 [-] front sourcilleux, mine sévère, gravité, austérité, sévérité.
[st2]4 [-] partie saillante, sommet, cime, crête, pointe.
[st2]5 [-] éminence, tertre, butte, mamelon.
[st2]6 [-] Vitr. linteau (d'une porte).
* * *sŭpercĭlĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] sourcil. [st2]2 [-] orgueil, fierté, arrogance, dédain, morgue. [st2]3 [-] front sourcilleux, mine sévère, gravité, austérité, sévérité. [st2]4 [-] partie saillante, sommet, cime, crête, pointe. [st2]5 [-] éminence, tertre, butte, mamelon. [st2]6 [-] Vitr. linteau (d'une porte).* * *Supercilium, supercilii. Plin. Le sourcil.\Dissidentia supercilia. Quintil. Quand on haulce l'un des sourcils, et on baisse l'autre.\Seueri supercilii matrona. Ouid. Femme austere et de severe gravité.\Triste supercilium. Lucret. Front renfrongné.\Alleuare supercilia ad singulos vocis conatus. Quint. Lever les sourcils, Sourciller.\Supercilium dominum terrarum. Martial. Severité et gravité imperiale.\Supercilium montis, per translationem. Liu. Le sommet ou coupeau d'une montaigne.
Dictionarium latinogallicum. 1552.